Yıllar önce eşi Gül’ü kaybeden Adnan, el attığı hiçbir işte tutunamamış, bu nedenle lise son sınıfa giden oğlu Burak’a iyi bir baba olamamıştır. Burak, babasından göremediği aile şefkatini dayısı Can, yengesi Deniz ve kuzeni Berk’ten oluşan çekirdek ailede arasa da gerçek bir ailenin eksikliği tüm davranışlarında hissedilir. Başına gelen çeşitli komik kazalar ve aksiliklerle günden güne dibe vuran Adnan, oğlunun kendisinden hızla uzaklaştığını görse de buna karşı bir şey yapamaz.
Elini attığı her şeyi kurutan, bindiği her dalı kesen, başı bir türlü beladan kurtulmayan Adnan, günden güne bu durumun ağırlığı altında daha çok ezilir. Kapılar bir bir yüzüne kapandıkça, hayatta kendisini önemli hissettiren tek insan olan Gül’le geçirdiği mutlu günlerin özlemini daha çok hissetmeye başlar. Ne var ki, Adnan’ı bu özlemin yarattığı çaresizlik hissinden kurtaracak şey geçmiş güzel günler değil, oğlu Burak’ın son anda ona uzatacağı el ve gelecek umudu olacaktır.
Bahtı Kara, Türkiye’de pek denenmeyen farklı çekim yöntemiyle öne çıkıyor. Oyunculara senaryo verilmeksizin, doğaçlama olarak çekilen film, yönetmen ve oyuncuların çekimler sırasında yarattıkları durumların taşıdığı sürprizlere gebe bir dramatik yapıya sahip.
